Góðir hálsar góðan daginn. Og landið rís svona smám saman. Lenti í klemmu í gærkveldi. Dagurinn hafði liðið friðsamlega, einsog venjulega. Ég svona ennþá að jafna mig eftir flensuna. Hitti Gottu og Pál Torfa fyrir hádegi. Við vorum að undirbúa næstu helgi, en þá mun gömul plata Draumur á Jónsmessunótt með Diabolus In Musica verða endurútgefin. Ekki laust við að maður sé búin að vera á nostalgiuflippi síðustu daga. Annars sagði Hildigunnur að ég væri búin að vera á þessu flippi síðustu fjögur árin á meðan hún hefur verið í MH. Skrapp svo aðeins til Kötlu og Harðar seinni partinn, sem voru að flytja í þetta líka dásamlega raðhús á Túngötunni. Ég var svo óheppin (not) að koma ákkúrat þegar var búið að tæma alla bílana, en mér leið samt einsog ég hefði hjálpað þeim hjónum að flytja og skemmti mér með heilum blönduðum kór flutningamanna í tvo tíma eða svo. Nema hvað. Klemman sem ég byrjaði að tala um. Í gærkveldi eftir kvöldmatinn, þegar ég var búin að keyra Hildigunni í kveðjupartí kvöldsins (en það eru 6 dagar þangað til Parísardaman hverfur af landi brott), þá segir Guðmundur Þórir. " Mamma ég var aldrei búin að segjast ætla að læra á saxafón". En þennan sama morgun fór ég í Tónastöðina og keypti saxófónblöð og fyrstu bókina hans og alla síðustu viku erum við búin að vera að ræða fyrirhugað nám hans og svona. Ég reyndi nú bara að vera róleg og svaraði "Nú." Og svona hélt þetta áfram þangað til hann var orðinn frekar æstur. Í suttu máli endaði þetta þannig að ég þurfti að múta drengnum, því ekki ætla ég að gefast upp alveg strax. Ég þoli nefnilega ekki þegar að uppalendur segja alltaf strax. Jæja elskan,þú ræður. Ég held maður eigi að reyna að hafa smá vit fyrir börnunum. Og svo hækkaði ég vikupeninginn uppí 300 krónur og lofaði að kaupa nýja pakka af Júgeospilum eftir mánuð. Ég er svosem ekki viss um að þetta sé gott en má til að rifja það upp núna að þegar maður les ævisögur frægra tónlistarmanna að þeir (og þær) eiga flestar mæður sem hafa haldið þeim á brautinni frá barnsaldri. Hinn frægi Tortillier sellóleikari æfði sig aldrei nema að mamma hans segði. "Farðu nú að æfa þig, eða ertu búin að æfa þig?" Hún prófaði eina viku þegar hann var á unglingsaldri að sleppa þessum spurningum og hvað gerðist. Hann æfði sig ekki þá viku. Semsagt. Guðmundur fer í sinn fyrsta saxófón tíma á morgun.


a presto

Giovanna