Halló skralló. Ég var að passa Einar Kristján á meðan Hildigunnur söng í jarðarför. Hann vaknaði og grét ógurlega mikið, þar til ég hitaði mjólk handa drengnum og skellti í hann nokkrum teskeiðum. Þvílíkur léttir. Annars allt í þessu besta. Lífið er gott, gæti ekki verið betra og framundan eru æfingar í Bústaðakirkju og hjá Léttsveitinni. Jibbíkóla