Jibbíkóla ég er komin í frí.

Dásemd og dýrð handa mér, einsog segir í grafaravalsinum. Nýtt líf hefst í dag. Er hafið. Nýtt á gömlum merg. Dytta að húsinu, og endurskoða mataræðið. Segi og skrifa matarÆðið. Stíga á vigtina og allt þetta skemmtilega sem maður gerir í upphafi sumarfrísins. Taka til í kjallaranum á húsinu og vita hvort það verður ekki rými fyrir nýjar hugmyndir á næsta ári. Fá gamla manninn til að hjálpa mér að stækka pallinn og hringja í Garðar og biðja hann um að mála handriðið og svo að fá parketkallinn til að pússa upp gólfin. Axsjónstúlkan að vakna eftir vinnutörnina. Eitt tónleikatilboð í upphafi haustsins komið og það gleður gamalt hjarta. Sennilega læt ég slag standa svo nú er að koma sér í sönggírinn og fara að æfa sig. Taka æfingatörn í sumar. Já já bara að kýláða, hika er sama og tapa muniði. Stór vetur og stuttur framundan sem endar í stórveislu síðasta vetrardag. Ekki er ráð nema í tíma sé tekið. Trallalalalæ.

a presto

Giovanna

Hefði verið til í að vera áfram fyrir vestan, en Gummi þarf að klára skólann og ég að klára Svíagiggið, Du gamla du fria. Þjóðhátíðardagur Svía í dag og Létturnar að syngja í Norræna húsinu. En mikið er alltaf frískandi að fara vestur. Það er svo mikill sjarmi yfir Kúabúinu sem skartaði sínu fegusta þessa Hvítasunnuhelgi. Rannveig sem var einu sinni lítil en er orðin voða stór, fermdist með pomp og prakt. Hún var að sjálfsögðu drottningin í flottasta kjól sem saumaður hefur verið held ég. Elísabet kom með okkur vestur og Gugga suður svo þessi keyrsla var styttri en oft áður. Fór strandirnar, því Þorskafjarðarheiðin var einn stór drullupollur. En ég var sjö tíma á leiðinni vestur og suður líka, skil ekki alveg þegar Vestfirðingar segjast vera fimm tíma, en ég amk. nennti ekki að keyra hraðar og þurfti að stoppa í Hólmavík. Je je je. Hlakka til að fara aftur vestur og vera svolítið lengi næst...

a presto

Giovanna